تا که بودیم،نبودیم کسی/کشت مارا غم بی هم نفسیتاکه خفتیم همه بیدار شدن/تاکه مردیم همگی یارشدنقدر آن شیشه بدانید که هست/نه در آن لحظه که افتاد و شکست

*روزهاست از سقف لحظه هایم یاد تو میچکد!اگر باران بند آید از این خانه میروم*

تورا یاد میدارم "همه هنگام"،
نه چون نیما که می گوید؛
"شباهنگام"...

همیشه یادمان باشد: "هرکه دراین بزم مقرب تراست جام بلا بیشترش میدهد"

تازگی ها شب ها پتومو روی سرم میکشم می خوابم تا صدای گریمو کسی نشنوه. گریه ام بخاطر دوریش نیست بخاطر اینه که بهش بگم دوست دارم و دیگه هیچوقت نبینمش

چـــه خسته ام با این خــــزان تنهـــایی... بـــهار عـــمر من چــرا نمی آیی...؟!

خیلی وقت است، من عطر نمی زنم ابروهایم را بر نمی دارم... صورتم را اصلاح نمی کنم...و موهایم را مرتب نمیکنم!بگذار حداقل یک راه توجیح برای خودم بگذارم! شاید خیلی شیک تر و زیبـــاتر بـــود... از من !...

یه وقتایی یه جاهایی اسیر چنگ غمهایی  همه هستن ولی انگار تو بی اندازه تنهایی  یه وقتایی دلیلی نیست برای گریه کردنها  دلت میگیره بدجوری از این دنیا و ادمها....

بعضی وقت ها از شدت دلتنگی گریه که هیــــــــــــچ... دلم میخواهد های های بمیــــــــــــــرم!!!

بازم غم حداقل هر شب تو خلوت دلم بهم سر میزنه دست گرمشو تو دستم میذاره که یه وقت گرمای دستم سرد نشه به امیدی که شاید تو برگردی و نگی دستات سرد شده

ببین اندام تنهاییم را ... که در لحظه های خاکستری نبودنت... در انتظار طلوع است... و باز هم سه نقطه های بی پایانِ من...

چقدر کم توقع شده ام ، نه آغوشت را می خواهم نه یک بوسه نه دیگر بودنت را ؛ همین که بیایی و از کنارم رد شوی کافیست ، مرا به آرامش می رساند حتی اصطحکاک سایه هایمان کافیست !

چقدر سخته گل آرزوهات رو تو باغچه یکی دیگه ببینی و روزی هزار بار تو خودت بشکنی و آروم زیر لب بگی گل من باغچه نو مبارک.....

دنبال کلاغی می گردم تا قارقارش را به فال نیک بگیرم وقتی قاصدک ها همه لالند............!

من دیوانه ی آن لحظه ای هستم که تو دلتنگم شوی و محکم در آغوشم بگیــری و شیطنت وار ببوسیم و من نگذارم ! عشق من ، بوسه با لجبازی ، بیشتر می چسبد !

دلم تنگ دستانت شده است آن دستان پرغرورت که باسردی تمام مرارهاکردند  ورفتند به دنبال دستان دیگری!